Дажджлівае жніва

Паспелі чарніцы - паспела і жыта.
Грымяць навальніцы над полем сярдзіта.
Цяжкое калоссе да долу прыпала,
Нібыта ніколі свабоды не знала.

Прамоклая ніва чакае ўмалоту,
Не хоча на жніва цярпець яна гнёту.
Ідзіце, грымоты, на землі сухія,
Рабіце налёты на землі другія.

Пашліце, нябёсы, нам яснае сонца,
Каб высахлі росы да самага донца,
Каб хлебнае поле ды пожняю стала,
Каб ліўняў ніколі яно не спазнала