На Купалле
RSS FeedГуляла зранку сонца-конь,
Расквечвала нябёсы.
Па грыве, нібыта агонь,
Сцякалі іскры-росы.
Свяціліся яны наўздзіў
У травах і ў кветках,
А з ночы квет чароўны цвіў
У вогненных падсветках.
Рука цягнулася к яму,
Каб выдзеці з карэннем.
Валодаць скарбам аднаму
Было амаль трызненнем.
Да шчасця быў мо толькі крок
Ці нейкае імгненне,
Ды вось мільгнуў прывід здалёк–
І знікла азарэнне.
Ураз не стала ўсяго–
Ні мар, ні яснаквета,
Хаця на макаўцы яго
Пасвілася лета.
Апошнiя водгукi
4 года 14 недель назад
5 лет 45 недель назад
6 лет 17 недель назад
6 лет 19 недель назад
6 лет 44 недели назад
8 лет 17 недель назад
8 лет 18 недель назад
8 лет 18 недель назад
8 лет 33 недели назад
8 лет 45 недель назад