На Купалле
RSS FeedГуляла зранку сонца-конь,
Расквечвала нябёсы.
Па грыве, нібыта агонь,
Сцякалі іскры-росы.
Свяціліся яны наўздзіў
У травах і ў кветках,
А з ночы квет чароўны цвіў
У вогненных падсветках.
Рука цягнулася к яму,
Каб выдзеці з карэннем.
Валодаць скарбам аднаму
Было амаль трызненнем.
Да шчасця быў мо толькі крок
Ці нейкае імгненне,
Ды вось мільгнуў прывід здалёк–
І знікла азарэнне.
Ураз не стала ўсяго–
Ні мар, ні яснаквета,
Хаця на макаўцы яго
Пасвілася лета.
Апошнiя водгукi
3 года 8 недель назад
4 года 39 недель назад
5 лет 11 недель назад
5 лет 13 недель назад
5 лет 38 недель назад
7 лет 11 недель назад
7 лет 12 недель назад
7 лет 13 недель назад
7 лет 27 недель назад
7 лет 39 недель назад