Стаяла хмара нерухома...
RSS FeedСтаяла хмара нерухома
У жыце спелым.
Ад першага удару грому
Аж пачарнела.
Гром пахіснуў яе, пасунуў,
Разгойдаў жыта...
Павеяла цяжкім, і сумным,
I перажытым.
З табой блукаў тут да світанкаў...
Цяпер з-пад сосен
Гляджу адзін, як гром маланкай
Дождж белы косіць.
Апошнiя водгукi
4 года 23 недели назад
6 лет 2 недели назад
6 лет 26 недель назад
6 лет 28 недель назад
7 лет 1 неделя назад
8 лет 27 недель назад
8 лет 27 недель назад
8 лет 28 недель назад
8 лет 43 недели назад
9 лет 3 недели назад