Стаяла хмара нерухома...
RSS FeedСтаяла хмара нерухома
У жыце спелым.
Ад першага удару грому
Аж пачарнела.
Гром пахіснуў яе, пасунуў,
Разгойдаў жыта...
Павеяла цяжкім, і сумным,
I перажытым.
З табой блукаў тут да світанкаў...
Цяпер з-пад сосен
Гляджу адзін, як гром маланкай
Дождж белы косіць.
Апошнiя водгукi
5 лет 5 недель назад
6 лет 36 недель назад
7 лет 8 недель назад
7 лет 10 недель назад
7 лет 35 недель назад
9 лет 9 недель назад
9 лет 9 недель назад
9 лет 10 недель назад
9 лет 25 недель назад
9 лет 37 недель назад