Анатоль Шушко

Дзень

На водары фарбаў настоены,
Звініць збажыновай песняю
Жаўрука...

Сіней за крыніцы веснія
Глядзіць вачыма няўтольнымі
Васілька.

Зязюльчыным клічам
Хвіліны лічыць.
Гукае. Шукае. Чакае.

Вечар

Калі язмін захмеліць галаву
I крокі басанога даплывуць —
Спатканне.
Калі ад неспадзеўкі веташок
На дыбачках за аблачынкі шоўк –
Спатканне.
Навыперадкі загуменнем,
Асвечаныя па калені, —
Да рання.

Ноч

Зор не злічыць без цвыркуна —
Яна.
Жаданняў чуйная струна —
Яна.
I шэпт, і шолах.
Цішыня.
I здзіў, і сполах,
Цеплыня.
Неўтаймаванасць давідна —
Яна.

Раніца

Калі яна на зыходзе блукання поўні,
Шпакоўня прэлюдыяй свет напоўніць —
Прачнецца;
У пуховую коўдру туману,
Стомленая, аддана
Ноч акунецца,
Ад шэпту твайго аглухну
На мяккім кіліме лугу:
У Сташанах ранак,
На наша вяселле званы,
Віном крамяным
Пральецца.