Аркадзь Куляшоў
RSS FeedСланечнік
Сланечнік нам у твары дыхаў цветам,
Мы прыкмячалі летняю парой,
Што ён штодня за сонцам водзіць следам
Сваёй агністай, жаркай галавой.
Што першым ён прыход яго вітае,
I апаўдні стаіць з ім твар у твар,
I першым долу галаву схіляе,
Як коціцца за лес агністы шар.
Ён так стамляўся, наш сланечнік мілы,
Так шчыра сустракаў ён ночы цень,
Як быццам два крутыя небасхілы
Ён разам з сонцам абышоў за дзень.
У сінь нябёсаў просіцца нямала
Сланечнікаў. I верыць я гатоў,
Што гэта сонца так параскідала
Па ўсёй зямлі малых сваіх братоў.
Апошнiя водгукi
3 года 50 недель назад
5 лет 29 недель назад
6 лет 1 неделя назад
6 лет 3 недели назад
6 лет 28 недель назад
8 лет 2 недели назад
8 лет 2 недели назад
8 лет 3 недели назад
8 лет 17 недель назад
8 лет 30 недель назад