Ангеліна Дабравольская
RSS FeedБожа, як хочацца плакаць...
Божа, як хочацца плакаць
над словамі, зорамі, кветкамі,
стаць няўлоўнай, бязважкай, бязмежнай;
ачысціцца
ад шалупіння разважлівых думак
і неразважлівай веры…
Божа, зрабі мяне зернем!
Божа, як добра, бы кветка,
раздорваць пялёсткі –
роснай зямлі і далоням,
сагрэтым жывою крывёю, –
іх цеплыня з прахалодай маёю сальецца.
Божа, ці сэрца – у кветцы?
Божа, на шляху абраным
знайду раздарожжа,
камень убачу
і птушкай заб’юся аб камень.
Крылы,
згубіўшы пер’е,
стануць рукамі…
Божа, завошта?
МЯТЛУШКА
Застацца б мне –
ціхмянай і лагоднай,
Ні краскі, ні травінкі не парушыць.
Быць проста часткай Матухны-Прыроды,
Наіўнаю, маленькаю
мятлушкай…
У кожным крылцы –
пыл сівых стагоддзяў –
Не сівізна на скронях ацяжэлых…
Я адлятаю…
Лета на зыходзе…
Шапоча вецер ў дрэвах парыжэлых…
Час засынаць…
і дрэвам, і мятлушкам…
Нязробленае –
здзейсніцца калісьці…
Ды толькі вера –
у Хрыстова Прыйсце –
Нас абуджае
і ратуе душы.
На мяжы iснага i уяунага...
На мяжы існага і ўяўнага
аблятае мая
мара
У памерлых пялёстках
згасне вясёлка
Жук-далакоп
збярэ рассыпаныя
фарбы?
праменні?
пыл?
Светлячок асветліць
сваім ліхтарыкам
і ў лясным мораку
успыхне…
- Папараць-кветка! –
усклікнуць адны
- Д’яблава вока! –
перажагнаюцца другія
- Мара… -
прашэпчуць трэція
Уздыхне рака
…Кароткая купальская ночка…
Апошнiя водгукi
5 лет 24 недели назад
7 лет 3 недели назад
7 лет 27 недель назад
7 лет 29 недель назад
8 лет 2 недели назад
9 лет 28 недель назад
9 лет 28 недель назад
9 лет 29 недель назад
9 лет 44 недели назад
10 лет 4 недели назад