Эдуард Акулін

RSS Feed

У жніўні збяруся ў поле...

Сярэдняя: 5 (1 голас)

У жніўні збяруся ў поле,
там жытні загон вятрыска
кідае мне ў твар прыбоем,
узняўшы зярнятаў пырскі.

З узмежжа, нібы з парога,
я крыкну насустрач хвалям:
– Вазьміце маю трывогу,
што сэрца няшчадна паліць.

А потым, калі паспею,
услед ім шапну з мальбою:
– Вярніце ў душу надзею,
счарнела душа журбою.

Чэрвень

Сярэдняя: 4.3 (8 галасоў)

Ледзь сонечны промень слізгнуць
паспеў па астылым ганку,
туманы, нібы бялізну,
развесіў сушыцца Ранак.

Завостраны позірк косаў
зарэчны лужок абраў,
дзе белае срэбра росаў
апраўлена ў зелень траў.

Усе аўтары